Schraal weer, noordenwind, koude nachten. Ik heb er een bloedhekel aan als het voorjaar niet op wil schieten. Gelukkig zijn de appelbloesems nog niet bloeiende, want anders zou de hele bups kapotvriezen. Jacques Lebel een bijna 200 jaar oud appelmoesras uit Frankrijk, zie je hier op de foto en houdt de klepjes stevig dicht. Een eindje verderop staat Groninger Kroon - 150 jaar geleden teteeld door een Groningse onderwijzer - wel met hier en daar opengevouwen bloedblaadjes. Jammer. Terrorist nachtvorst will kill them all.
Ik dacht hoor ik dat wel goed, maar toen ik dichterbij kwam hoorde ik werkster wesp duidelijk knagen aan het hout. Voor nestmateriaal?
Mijn bijenhotel met duizend kamers wordt gevormd door een stapel boomstammetjes waarin ik gaatjes van verschillende diktes heb geboord. Duizend gaatjes dus. Ik heb niet meegemaakt dat die duizend kamers verhuurd zijn, maar gemiddeld enkele tientallen. Ook nu bespeur ik al hotelgasten. Ondertussen verweert het hout, barsten stammetjes en groeien er verschillende soorten paddestoelen. De een zegt een rommeltje en de ander houdt het op iets rustieks.
