Juni 2007. Een klein zaaltje in het centrum van Doetinchem. Focus treedt op. Op het podium van links naar rechts een Hammond orgel, solo gitaar, drums en basgitaar. Even later is het podium bevolkt met onder andere Thijs van Leer op de Hammond en Pierre van der Linden op drums. House of the king spelen ze. Ik krijg tranen in mijn ogen en de rillingen lopen over mijn rug. Het jeugdsentiment golft door mijn lijf. Een festival in Terborg 1972 en lp na lp op mijn studentenkamertje.
Focus is beroemd geworden door woordeloze liedjes, melangolische melodiën en messcherpe gitaarsoli. En niet te vergeten door het weergaloze dwarsfuitspel en jodelgezang van Thijs van Leer. Ze scoorden nummer 1 hits in Nederland en over de grens tot in het grote Amerika toe.
Het gaat goed met Focus onder leiding van de eindeloos aandachttrekkende Van Leer. Ze treden op en ze maken buitenlandse toernees. Nog steeds is Focus de meest bekende Nederlandse band in het buitenland. Toen ik een paar woorden wisselde met de grootheden en Thijs van Leer een hand gaf, was het alsof ik een heel belangrijk iemand voor me had. De Paus of zo.
